- tısbağa
- kaplumbağa
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
tısbağa
Look at other dictionaries:
tısbağa — is. zool. Bədəni sümük qınla örtülü, qısa ayaqları ilə çox yavaş hərəkət edən, ayaqlarını və başını qının içində gizlədən sürünən heyvan. Quru tısbağası. Dəniz tısbağası. Bataqlıq tısbağası. – Bir ilan, bir dəvə, bir də tısbağa; Yoldaş olmuşdular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəştəbəkül — (Bakı) tısbağa … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəşəf — f. tısbağa … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəqq — ə. 1) qədimdə: üzərində yazı yazılan zərif dəri perqamen(t); 2) bağa, tısbağa … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bağa — 1. bax tısbağa. 2. is. məh. Atların buxovluğunda əmələ gələn xəstəlik (yara) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çanaq — is. 1. İçi oyulmaqla ağacdan (taxtadan) hazırlanan qab növü. Çanağa un tökmək. – . . Kənarda taxtadan qayrılmış bir neçə su çanağı var idi. C. M.. 2. Çanaq tutan qədər ölçü vahidi. İki çanaq un. – <Pakizə xala:> Özüm də evin qabağında bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəniztısbağası — is. zool. Ayaqları avar şəklində olan iri tısbağa. Dəniztısbağalarının ayaqları avara çevrilmişdir. «Sualtı aləm» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kərtənkələ — is. zool. Uzunsov bədənli, uzun quyruqlu, üstü sərt pulcuqlarla örtülü, iki cüt qısa və zəif ayağı olan sürünən heyvan. Orta məktəbin zoologiya kursunda sürünənlər bəhsində kərtənkələ, ilan, tısbağa və timsahlar haqqında qısa məlumat verilir. C.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsəyən — is. zool. Qabaq dişləri yaxşı inkişaf etmiş, gəmiricilər dəstəsindən çölsiçanı. Anbar kəsəyənsiz olmaz. (Ata. sözü). Bir tısbağa, bir kəsəyən, bir qarğa; Yoldaş olmuşdular bundan qabağa. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıç — is. 1. İnsan bədəninin, ombadan başlamış ayağa qədər olan və insanın yeriməsinə xidmət edən üzvü. Qıçları ağrımaq. Qıçları əyri. Qıçı sınmaq. – Bəhram arxası üstə sərilib, qıçlarını tamam uzatdı. Ə. Vəl.. // Heyvanlarda eyni vəzifəni görən bədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
